هر دانش آموزی سزاوار یادگیری است و به موفقیت های مدرسه خود احساس غرور می کند. وقتی کلاسهایی طراحی میکنیم که از همه دانشآموزان استقبال میکنند، معلمان میتوانند بیشتر اوقات این لحظات را ایجاد کنند.
فراگیری فقط یک مسئله آموزش ویژه نیست، الکس دان، آسیبشناس گفتار و زبان میگوید. «این صرفاً ایدهای است که همیشه همه مورد استقبال قرار میگیرند.
به جای جدا کردن دانشآموزان بر اساس تواناییها و تفاوتها، محیطهای آموزشی فراگیر برای پاسخگویی به نیازهای همه افراد در کلاس طراحی شدهاند. فراگیری به همه دانشآموزان یک گروه سود میرساند و دانشآموزانی که در معرض همسالان متنوع قرار میگیرند، احتمالاً مهارتهای حیاتی مانند همدلی و سازگاری را بیشتر توسعه میدهند.
با توجه به فراگیری و استفاده از فناوری مناسب، معلمان میتوانند موانع را برداشته و فرصتهایی برای یادگیری دانشآموزان در کنار همسالانشان فراهم کنند.
«موضوع یادگیری کودکان در کنار دیگران است»، دان میگوید. «این درباره توانایی شرکت در درسهای تعاملی، چه از نظر اجتماعی و چه از نظر علمی، است.»
در این مقاله درباره محیطهای آموزشی فراگیر، به بررسی موارد زیر خواهیم پرداخت:
- کلاس فراگیر چیست؟
- یک فراگیری موفق که توسط فناوری پشتیبانی میشود، چگونه به نظر میرسد؟
- استفاده از فناوری برای ایجاد محیط آموزشی فراگیر
- چگونه محیطهای آموزشی فراگیر برای همه مفید هستند
کلاس فراگیر چیست؟
کلاسهای فراگیر فضاهای آموزشی هستند که در آن هر دانشآموز به طور مساوی ارزشمند تلقی میشود و استعدادهایشان پرورش داده و مورد احترام قرار میگیرد.
مهم نیست که والدین چه محیط آموزشیای برای فرزند خود انتخاب میکنند؛ در تمامی محیطها، موفقیت در فراگیری به معنای از بین بردن موانع فرصت و دسترسی است تا همه دانشآموزان بتوانند به مشارکت اجتماعی و علمی معناداری دست یابند.
برای حمایت از فراگیری، میتوان از فناوریهایی که موانع مشارکت را از بین میبرند، استفاده کرد تا هرگونه فاصلهای را پل بزنند و همه با هم به یادگیری ادامه دهند.
«اگر فضاهای یادگیری را طوری طراحی کنیم که نیازهای پیچیدهترین دانشآموزان را برآورده کند، برای همه مفید خواهد بود»، دان میگوید. «این طراحی که برای برخی ضروری است، اما برای همه خوب است.»
ما اغلب از معلمان میشنویم که فراگیری در آموزش با افزایش سن دانشآموزان دشوارتر میشود. وقتی به یک کلاس مهدکودک فکر میکنیم، فرصتهای زیادی برای حرکت در کلاس و شرکت در مراکز یادگیری مختلف با استفاده از مواد متنوع وجود دارد و نه فقط وظایف با مداد و کاغذ.
با این حال، با افزایش سن کودکان، معلمان اغلب زمان بیشتری را در جلوی کلاس میگذرانند و دانشآموزانی که تمام روز پشت میزهای خود نشستهاند را آموزش میدهند، و یافتن راههایی برای ارائه نمایشی، جذابیت و بیان چندگانه برایشان چالشبرانگیز میشود.
وقتی معلمان بتوانند فناوریای را فراهم کنند که از انعطافپذیری در نحوه تعامل کودکان با درسها پشتیبانی کند، ایجاد و حفظ فراگیری حتی با پیشرفت دانشآموزان به کلاسهای بالاتر آسانتر میشود.
«یک محیط یادگیری فراگیر از فلسفه مشابهی تا دبیرستان استفاده خواهد کرد»، دان میگوید.
موفقیت در فراگیری که توسط فناوری پشتیبانی میشود چگونه به نظر میرسد؟
وقتی فراگیری به خوبی پشتیبانی میشود، خواهید دید که کودکان با تواناییها و پیشزمینههای مختلف با هم یاد میگیرند و از ابزارهای متنوعی از جمله فناوری برای تسهیل مشارکت یکپارچه استفاده میکنند.
به عنوان مثال، دان داستان یک دانشآموز جوان با اوتیسم را به یاد میآورد که با استفاده از فناوری کمکی توانست کلاس غوطهوری در زبان فرانسه را انتخاب کند. برخلاف انتظار همکلاسیهایش، او تواناییهای بالایی در رمزگشایی داشت که با استفاده از ابزارهایی که از مشارکت او حمایت میکرد، در کلاس نشان داد. فناوری نگرش همکلاسیهایش نسبت به او را تغییر داد و رفتار آنها را نه تنها در مدرسه، بلکه در جامعه نیز دگرگون کرد.
دان میگوید: «انتخاب او برای غوطهوری در زبان فرانسه مورد احترام و توجه قرار گرفت. و به دلیل اینکه او به طور فعال در آنچه که در کلاس آموخته، تدریس و ارائه میشد شرکت داشت، همکلاسیهایش میتوانستند نقاط قوت و تواناییهای او را مشاهده کنند. این به آنها کمک کرد تا فراتر از ناتوانیاش را ببینند و او را به عنوان یک یادگیرنده و دوست دیگر در کلاس بشناسند.»
موفقیت در فراگیری در آموزش شامل شناسایی و از بین بردن هر چیزی است که مانع مشارکت معنادار علمی و اجتماعی میشود و ارائه ابزارهایی که آن را آسانتر میکند. موانع فرصت و دسترسی وجود دارند که باید برطرف شوند. فناوری میتواند وسیلهای برای رفع این موانع در هر کلاس باشد.
دان میگوید: «فراگیری بدون مشارکت معنادار، فراگیری واقعی نیست. اگر موانع را برطرف نکنیم، کودکان به حاشیه رانده میشوند. این مانند دانشآموزی است که به هر رقص مدرسه دعوت میشود اما هرگز واقعاً از او خواسته نمیشود که در حین حضور در آنجا برقصد.»
استفاده از فناوری برای ایجاد یک محیط یادگیری فراگیر
ما میدانیم که یادگیرندگان اطلاعات را به روشهای مختلف درک و پردازش میکنند. ایجاد محیطهای یادگیری فراگیر به معنای ارائه راههای مختلف برای به اشتراک گذاشتن، بیان و نمایش دانش توسط معلمان و دانشآموزان است.
دان میگوید: «این همان اجرای طراحی جهانی برای یادگیری(UDL) است. ما نیاز داریم که راههای متعدد برای ارائه، مشارکت و بیان فراهم کنیم.»
در حالی که معلمان تجربیات یادگیری را ایجاد و هدایت میکنند، فناوری میتواند از فراگیری واقعی حمایت کند. فناوری میتواند فاصلهها را پل بزند و جریان اطلاعات را بین معلمان، دانشآموزان و همکلاسیها حفظ کند.
در اینجا چند ایده برای ترویج فراگیری آورده شده است:
- ارائه درسها به روشهای مختلف
ابزارهای کلاسی مانند Lumio به معلمان و دانشآموزان این امکان را میدهند که اطلاعات را به روشهایی که بهترین تناسب را با مهارتها، تواناییها و ترجیحاتشان دارد، به اشتراک بگذارند. معلمان میتوانند ویدیوها را در درسها بگنجانند، در حالی که دانشآموزان میتوانند متنها را بخوانند یا از خوانندههای تعاملی استفاده کنند.
با داشتن صداهای آموزشی داخلی و توانایی دانشآموزان برای کار کردن بر روی درسها و پیشرفت به سرعت خودشان، این نوع ابزار همه را به درس متصل میکند.
- تشویق به پاسخهای متنوع از دانشآموزان
با استفاده از نمایشگرهای تعاملی SMART معلمان میتوانند یک محیط همکاری برای یادگیری ایجاد کنند، در حالی که دانشآموزان میتوانند بر اساس قابلیتها و ترجیحات خود نحوه پاسخدهی و مشارکت را انتخاب کنند.
برای مثال، در طول یک درس، یک دانشآموز ممکن است به صورت شفاهی پاسخ دهد، در حالی که دیگری ممکن است با استفاده از یک آیپد متصل به پنل پاسخ دهد. برخی ممکن است بخواهند به سمت پنل بروند و پاسخ خود را بنویسند یا مهر بزنند.
- کاهش موانع مشارکت
بهترین حالت این است که دانشآموزان راههای متنوعی برای تعامل با مواد کلاسی داشته باشند. فناوریهایی مانند SMART Board با Tool Explorer ابزارهایی ارائه میدهند که شکاف بین فیزیکی و دیجیتال را پل میزنند، و به دانشآموزان امکان میدهند با استفاده از مهرها با نمایشگر تعامل داشته باشند و با معلم و همکلاسیهای خود ارتباط برقرار کنند.
استندهای قابل تنظیم از نظر ارتفاع کمک میکنند تا همه کاربران، از جمله کسانی که از ویلچر یا وسایل کمکی دیگر استفاده میکنند، به نمایشگر تعاملی دسترسی داشته و درگیر شوند و مشارکت کنند.
این راهکارها به معلمان کمک میکند تا محیطهای یادگیری فراگیرتری ایجاد کنند که در آن همه دانشآموزان، بدون توجه به تواناییهایشان، بتوانند به طور معناداری مشارکت کنند و موفق شوند.